Γουίντερ:
Το να τον στείλω φυλακή ήταν το χειρότερο πράγμα που μπορούσα να κάνω. Δεν είχε καμία σημασία που διέπραξε το έγκλημα ή που ευχόμουν να τον δω νεκρό. Ίσως σκέφτηκα ότι θα είχα χρόνο να εξαφανιστώ προτού βγει ή θα πέθαινε στη φυλακή.
Αλλά έκανα λάθος. Τρία χρόνια πέρασαν τρομακτικά γρήγορα και τώρα κάθε άλλο παρά ήρεμος είναι. Η φυλακή τού έδωσε τον χρόνο για να σχεδιάσει. Την εκδίκησή του.
Αλλά αυτό δεν το περίμενα.
Δεν θέλει να με κάνει να πονάω. Θέλει να κάνει τα πάντα να πονάνε.
Ντέιμον:
Πρώτον. Ξεφορτωθείτε τον πατέρα της. Τους είπε ότι την ανάγκασα, ότι το κοριτσάκι του ήταν το θύμα. Αλλά ήμουν κι εγώ παιδί και εκείνη το ήθελε όπως κι εγώ.
Δεύτερον. Μη δώσετε κανέναν τρόπο διαφυγής στην ίδια, στην αδελφή της και τη μητέρα της. Είναι μόνες και απελπισμένες για έναν προστάτη τώρα.
Ήρθε η ώρα να πάρω τον έλεγχο. Είναι καιρός να δείξω σε όλους ότι δεν θα αλλάξω ποτέ και ότι δεν έχω άλλη φιλοδοξία από το να γίνω ο εφιάλτης τους.
Ξεκινώντας από εκείνη.
Θα είναι τόσο φοβισμένη, που δεν θα βρίσκει καταφύγιο ούτε μέσα στο κεφάλι της. Και το καλύτερο είναι ότι δεν θα χρειαστεί καν να διαρρήξω το σπίτι της για να το κάνω.
Ως ο νέος άντρας του σπιτιού, έχω τα κλειδιά.
