Φθινόπωρο και ο Θανασάκης είναι στα κάτω του. Η διάθεσή του πέφτει μαζί με τα κίτρινα φύλλα των δέντρων. Αφήνεται στη μελαγχολία της βροχής, αν και ο ήχος της του θυμίζει πατάτες που τηγανίζονται. Ποιος φταίει όμως για την κατάθλιψή του; Μα ποιος άλλος, η σκληρή και άκαρδη Σίσσυ, το κορίτσι της καρδιάς του, που όμως τον αγνοεί πλήρως και δεν λέει σωστά ούτε το όνομά του. Κι ο Θανασάκης λιώνει σαν τη ζάχαρη στη βροχή. Χώρια που το φθινόπωρο κυκλοφορούν και ιώσεις και ο Θανασάκης αρπάζει ένα γερό συνάχι και πρέπει να μείνει σπίτι με τη μύτη του να τρέχει σαν υδρορροή. Με μια λέξη, χάλια! Ευτυχώς που υπάρχει ο φίλος του ο Χάρης, που τον προσέχει και του κάνει παρέα στο κρεβάτι του πόνου. Γιατί ο φίλος στο συνάχι φαίνεται. Ένα ακόμα άλμπουμ της υπέροχης σειράς H Ρόζα του Αρκά με τον απίθανο μπόμπιρα σε στιγμές ξεκαρδιστικής μελαγχολίας.
