Η Νανά, κόρη ενός μέθυσου και μιας πλύστρας, είναι η Ωραία Ελένη του Παρισιού της Δεύτερης Αυτοκρατορίας, μια πόρνη πολυτελείας, τα έργα και τις ημέρες της οποίας αποτυπώνει καυστικά στο κλασικό μυθιστόρημά του ο Εμίλ Ζολά. Περιουσίες ολόκληρες αφανίζονται για χάρη αυτού του απόλυτου θηλυκού, λαμπεροί χαρακτήρες σέρνονται εξουθενωμένοι στα πόδια της Νανάς, μέχρι το σημείο της αυτοκτονίας, ακόμα και οι γυναίκες προσπαθούν να μιμηθούν την εμφάνισή της.
Στη Νανά ο Ζολά συνθέτει μαεστρικά το πολυεπίπεδο κατηγορητήριό του, κατακεραυνώνοντας την υποκρισία και την ηθική κατάπτωση της Πόλης του Φωτός. Αναγνωρίζοντας το επερχόμενο ξέσπασμα του πολέμου, ο Ζολά οδηγεί τη μοντέρνα, κοσμοπολίτισσα εταίρα στον χαμό της και αφαιρεί ταυτόχρονα από το πολιτικό καθεστώς τις δάφνες του. Σεξουαλικότητα, ιστορία και μύθοι γεννιούνται και πεθαίνουν σε ένα βίαιο συγγραφικό επίτευγμα.
